Arches
National Park is de bestemming van vandaag. In 2008 zijn we hier ook geweest,
toen in de meivakantie. In verband met werkzaamheden in het park zijn bepaalde
delen afgesloten. Balen, het zijn net de delen die wij graag zouden willen
zien: de Double Arch en de Windows trail.
Arches
inkomen duurt lang. Er staat een dubbele rij voor de toegangspoorten. Gelukkig
merken we in het park weinig van de aangekondigde wegwerkzaamheden en zijn de niet
afgesloten wegen goed te berijden.
We
rijden de weg langs uitzichtspunten als Balanced Rock en Delicate Arch.
Balanced Rock bestaat uit een stenen zuil waarop een groot rond blok steen
balanceert. Jongeren halen halsbrekende toeren uit om bij dat blok te komen,
doodeng. Op de foto hieronder staat iemand tegen het blok te douwen! (waar is Wally?)
Om
Landscape Arch te kunnen zien, lopen we een trail van een paar mijl. Deze arch
zagen we in 2008 ook, toen ’s avonds bij zonsondergang. Er blijkt inmiddels een
behoorlijk stuk uit de boog te zijn gevallen.
Landscape Arch
Via
een andere trail lopen we naar twee kleinere arches en Pine Tree Arch, een
groot rond gat in de rotsen met uitzicht op de achterliggende omgeving. Het is
inmiddels al weer meer dan 35 graden geworden en groepjes mensen staan te schuilen voor de zon tegen de rechtopstaande rotsblokken.
Pine Tree Arch
Wat
moet je verder nog schrijven over zo’n park? Dat het prachtig is? Dat je je
heel nietig voelt tussen die kolossale rotsen? Dat je niet kunt begrijpen hoe
zoiets ooit heeft kunnen ontstaan? Dat je bij elke bocht in de weg weer
verbaasd bent over wat je ziet?
Er
zijn schrijvers die mooie woorden hebben gevonden voor al deze schoonheid. Ik
waag me er maar niet aan, de boodschap is duidelijk J
Als
we ’s middags terug zijn in onze cabin, blijkt dat mijn voet de hikes, ondanks
prima stevige wandelschoenen, niet zo fijn heeft gevonden. De wond ligt weer
open, bloedt opnieuw en we zijn terug bij af.
‘s
Avonds eten we in het restaurant bij de lodge; buiten, met mooi uitzicht op de
rivier. Algauw begint het zo hard te waaien, dat de broodjes uit het mandje
floepen. Maf, want de lucht is stralend blauw en er is amper een wolk te zien.
Voor het eerst sinds deze vakantie drinken we bij het eten samen een fles wijn
leeg. Dat waren we dus niet meer gewend. We hebben nog net genoeg puf om vanuit
de jacuzzi het bed in te duiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten